Problemy z integracją sensoryczną u dzieci

Integracja sensoryczna to zdolność do sprawnego gromadzenia, organizowania, przetwarzania i wykorzystywania informacji pochodzących ze świata zewnętrznego. Układ nerwowy, kształtowany już w trakcie rozwoju płodowego, dla sprawnego przetwarzania bodźców zewnętrznych musi rozwinąć się u dziecka w sposób harmonijny i nie zaburzony. Niestety, nie zawsze integracja sensoryczna kształtuje się w sposób prawidłowy. W efekcie dochodzić może do rozmaitych trudności, które objawiają się na poziomie zaburzeń zachowania, kontaktów społecznych, zdolności uczenia się.

Integracja sensoryczna kształtuje się w czterech głównych etapach.

  1. Pierwszy rozpoczyna się jeszcze w okresie płodowym. Wtedy dochodzi do organizacji procesów czucia.
  2. Drugi etap to niemowlęctwo i przetwarzanie bodźców informujących o równowadze, napięciu mięśniowym i koordynatach własnego ciała.
  3. W okresie przedszkolnym, dziecko integruje bodźce wzrokowe, słuchowe, smakowe i czuciowe. Integracja sensoryczna na tym poziomie musi obejmować zarówno percepcję pojedynczych bodźców, jak i coraz bardziej złożonych układów, które pozwalają dziecku czerpać prawidłową wiedzę o otaczającym go świecie.
  4. W okresie szkolnym, doskonaleniu ulegają wszystkie układy sensoryczne i dziecko jest w stanie gromadzić przetwarzać coraz większe ilości informacji.

Na każdym z tych etapów może dojść do zaburzeń integracji sensorycznej, a brak rozpoznania problemu i jego terapii może doprowadzić do osłabienia umiejętności komunikowania się dziecka z otaczającym go światem.

Terapia integracji sensorycznej u dzieci polega na wprowadzeniu dziecka, w kontrolowanych warunkach, w świat bodźców zewnętrznych i pracę nad koordynacją jego procesów sensorycznych. Dla samego dziecka, terapia jest z reguły przyjemną zabawą edukacyjną, wykorzystującą głównie ćwiczenia ruchowe.

Dla rozpoznania trudności w zaburzeniach integracji sensorycznej, niezmiernie ważna jest wiedza rodziców i ich umiejętność obserwacji dziecka i interpretacji jego zachowań. W procesie diagnozy przydatni są również nauczyciele i inne bliskie dziecku osoby, które mogą zaobserwować różnorodne trudności małego pacjenta. Dodatkowo, aby upewnić się w diagnozie, stosuje się różnorodne testy i ćwiczenia diagnozujące obszar i szerokość dysfunkcji.

Reklama